اول ماه می ، روز جهانی کارگر، تجلی آشکار اتحاد و همبستگی جهانی این طبقه علیه نظام سرمایه داری است. سیاست جهانی سرمایه داری با طرح نئولیبرالیزم که از سه دهه گذشته با تعرض وحشیانه به دستاوردهای تاریخی طبقه کارگر در سطح جهان آغاز یافته بود کنون به بن بست خود رسیده است.
انقلابات توده ای در آفریقا و خاورمیانه، مانند کشور های : لیبی ، یمن ،سوریه ، اردن ، عراق ، تونس و مصر بخوبی گویای این حقیقت است که سرمایه داری در حال احتضار دیگر نمیتواند سیادت سرمایه دارانه خویش را همانند سابق که این کشورها جایگاه راحتی برای سودآوری شرکت های بزرگ امپریالیستی به شمار میرفت ، به پیش برد و کشورهای سرمایه داری غربی با کمک بلا انقطاع خویش در صدد سرکوب و یا منحرف ساختن جریان این انقلابات و بهره برداری از آن هستند. اما توده های مردم این جوامع دیگر دریافته اند که ، کنار آمدن با هر بخشی از بورژوازی وضعیت موجود حفظ و فقر و فلاکت و نابرابری بیشتر خواهد شد.
ضعف کمی و عدم شکل گیری طبقه کارگر در افغانستان و اینکه کارگران هنوز در کشور مستعمره – نیمه فئودال افغانستان به عنوان نیروی مولد اصلی به حساب نمی آیند، به هیچ وجه از اهمیت و نقش اجتماعی پیشتاز این طبقه نمی کاهد. طبقه کارگر افغانستانی بخاطر محرومیت از مالکیت بر وسایل تولید و جایگاهش در تولید اجتماعی ، از لحاظ عینی موقعیت انقلابی پیشتاز و رهبری کننده در جامعه دارد. طبقه کارگر نماینده نیروهای تولیدی نوین در کشور است. این طبقه منضبط ترین ، قاطع ترین ، پیشروترین و رزمنده ترین طبقه اجتماعی در کشور است. منافع اساسي اين طبقه در ضديت با مالكيت خصوصي و هر نوع استثمار و ستم قرار دارد و فقط با از بين رفتن كامل آنها تامين ميشود . تامين اين منافع ضديت كامل با امپرياليزم , نيمه فيوداليزم و بورژوازي بطور كلي و در مرحله اول بورژوازي كمپرادور و سرنگوني آنها را مي طلبد. موقعيت عيني طبقاتي كارگران هيچگونه وجه مشتركي با موقعيت امپرياليستها و دست نشاندگان آنها ندارد . طبقه كارگر ميتواند ـ و بايد ـ پيشرو ترين و قاطع ترين مقاومت كننده ضد اشغالگران و دست نشاندگان آنها باشد. درست است که در مناسبات حاکم تولیدی بر افغانستان سطح دستمزد کارگران افغانستانی و شرایط کار برایشان وجود دارد اما علیرغم اختلافات مذکور، این کارگران در مجموع خود تحت استثمار فوق العاده شدید یعنی استثمار مضاعف قرار دارند. در چنین موقعیتی است که اتحاد کارگران و عمل مبارزاتی مشترک در اول ماه می امسال ضرورتی است که باید روی دست گرفته شود. برای مبارزه علیه هر گونه ستم و استثمار، باید مبارزات خود را سمت و سو دهیم و به پای گسترش تشکل های کارگری برویم. تا بتوانیم با قاطعیت ، علیه اشغالگران امپریالیستی و نوکران حلقه به گوش بومی شان به صورت مشترک برزمیم تا بتوان جامعه ای عاری از هر گونه ستم و استثمار را بناء نهیم.
زنده و جاودان باد روز جهانی کارگر
پیش به سوی برپائی و پیشبرد مقاومت ملی، مردمی وانقلابی !
" جنبش انقلابی جوانان افغانستان "
اول می 2012
11 ثور
منبع: سايت "سه عقرب"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر